Τα αποτελέσματα δείχνουν ότι (1) οι ρυθμίσεις επιμέλειας μετά το διαζύγιο επηρεάζουν τις σχέσεις γονέα-παιδιού, επιπλέον του διαζυγίου, όσον αφορά τόσο την ανοιχτή όσο και προβληματική επικοινωνία πατέρα-παιδιού και την υποστήριξη και τον έλεγχο των παιδιών από μητέρες και πατέρες, και (2 ) η κοινή φυσική επιμέλεια, σε σύγκριση με την αποκλειστική επιμέλεια (είτε από τη μητέρα είτε από τον πατέρα) παρέχει ένα καλύτερο πλαίσιο για τη διαμόρφωση μιας σχέσης γονέα-παιδιού μετά το διαζύγιο και με τους δύο γονείς όσον αφορά την ανοιχτή επικοινωνία και την υποστήριξη.