Συμπεράσματα Συνεδρίου 2014

Στο τέλος του πρώτου μας Διεθνούς Συνεδρίου για την Κοινή Γονικότητα, ο καθηγητής Δρ. Η Hildegund Sünderhauf (Πρόεδρος της Επιστημονικής Επιτροπής) και ο Καθ. Edward Kruk (Πρόεδρος ICSP) ανέπτυξαν τις ακόλουθες διατριβές που θα συζητηθούν και θα υιοθετηθούν ως Συναινετική Δήλωση:

Έχοντας υπόψη ότι ο κύριος στόχος του Συμβουλίου μας είναι να αναπτύξει τεκμηριωμένες προσεγγίσεις για τις ανάγκες και τα δικαιώματα των παιδιών των οποίων οι γονείς ζουν χωριστά, θέσαμε ως θέμα για το πρώτο μας συνέδριο, «Γεφύρωση του χάσματος μεταξύ εμπειρικών αποδεικτικών στοιχείων και κοινωνι- Νομική Πρακτική». Αυτή ήταν η πρώτη τέτοια συγκέντρωση μελετητών, επαγγελματιών και εκπροσώπων ΜΚΟ που ενδιαφέρονται για το αναδυόμενο παράδειγμα της κοινής ανατροφής των παιδιών σε οικογένειες στις οποίες οι γονείς ζουν χωριστά. Συζητήθηκε και συζητήθηκε ένα ευρύ φάσμα θεμάτων καθώς και προοπτικές για την κοινή γονική μέριμνα, και στο τέλος του συνεδρίου αμφισβητηθήκαμε να καθορίσουμε τι είδους συναίνεση προέκυψε σε μια σειρά από σημαντικά θέματα που συζητήσαμε και συζητήσαμε.

Καταλήξαμε στους ακόλουθους 6 κύριους τομείς συναίνεσης:
1. Η από κοινού γονική μέριμνα είναι μια βιώσιμη συμφωνία γονικής μέριμνας μετά το διαζύγιο

Υπάρχει συναίνεση ότι ούτε το διακριτικό συμφέρον του προτύπου του παιδιού, ούτε οι εντολές αποκλειστικής επιμέλειας ή κύριας διαμονής, εξυπηρετούν τις ανάγκες των παιδιών και των οικογενειών που έχουν διαζευχθεί. Υπάρχει συναίνεση ότι η από κοινού γονική μέριμνα είναι μια βιώσιμη διευθέτηση γονικής μέριμνας μετά το διαζύγιο, η οποία είναι η βέλτιστη για την ανάπτυξη και την ευημερία του παιδιού, συμπεριλαμβανομένων των παιδιών γονέων υψηλής σύγκρουσης. Ο κοινός χρόνος γονικής μέριμνας που απαιτείται για την επίτευξη της ευημερίας και των θετικών αποτελεσμάτων του παιδιού είναι τουλάχιστον το ένα τρίτο με κάθε γονέα, με πρόσθετα οφέλη που συγκεντρώνονται μέχρι και ίσο (50-50) χρόνο ανατροφής, συμπεριλαμβανομένων και των δύο εργάσιμων ημερών (ρουτίνα ) και Σαββατοκύριακο (ελεύθερος) χρόνος.

2. Η κοινή γονική μέριμνα ορίζεται ως η οποία περιλαμβάνει και τα δύο: την κοινή γονική εξουσία και την κοινή γονική μέριμνα

Υπάρχει συναίνεση ότι η «κοινή γονική μέριμνα» ορίζεται ως που περιλαμβάνει τόσο την κοινή γονική εξουσία (λήψη αποφάσεων) όσο και τη γονική ευθύνη για την καθημερινή ανατροφή και ευημερία των παιδιών, μεταξύ πατέρων και μητέρων, ανάλογα με την ηλικία των παιδιών και στάδιο ανάπτυξης. Έτσι, η «κοινή ανατροφή των παιδιών» ορίζεται ως «η ανάληψη κοινών ευθυνών και τεκμήριο κοινών δικαιωμάτων όσον αφορά την ανατροφή των παιδιών από πατέρες και μητέρες που ζουν μαζί ή χωριστά».

3. Το εθνικό οικογενειακό δίκαιο θα πρέπει τουλάχιστον να περιλαμβάνει τη δυνατότητα να δίνονται κοινές εντολές γονικής μέριμνας

Υπάρχει συναίνεση ότι το εθνικό οικογενειακό δίκαιο θα πρέπει τουλάχιστον να περιλαμβάνει τη δυνατότητα να δίνονται κοινές εντολές ανατροφής γονέων, ακόμη και αν ο ένας γονέας αντιτίθεται σε αυτό. Υπάρχει συναίνεση ότι η κοινή γονική μέριμνα είναι σύμφωνη με τα συνταγματικά δικαιώματα σε πολλές χώρες και με τα διεθνή ανθρώπινα δικαιώματα, δηλαδή το δικαίωμα των παιδιών να ανατρέφονται και από τους δύο γονείς τους.

4. Αρχές που καθοδηγούν τον νομικό προσδιορισμό της γονικής μέριμνας μετά το διαζύγιο

Υπάρχει συναίνεση ότι οι ακόλουθες αρχές θα πρέπει να καθοδηγούν τον νομικό προσδιορισμό της ανατροφής των παιδιών μετά το διαζύγιο:
(1) η από κοινού ανατροφή των παιδιών ως βέλτιστη ρύθμιση για την πλειοψηφία των παιδιών διαζυγίου και προς το συμφέρον τους.
(2) γονική αυτονομία και αυτοδιάθεση.
(3) περιορισμός της δικαστικής διακριτικής ευχέρειας όσον αφορά το βέλτιστο συμφέρον των παιδιών.

5. Τα παραπάνω ισχύουν για την πλειοψηφία των παιδιών και των οικογενειών

Υπάρχει συναίνεση ότι τα παραπάνω ισχύουν για την πλειοψηφία των παιδιών και των οικογενειών, συμπεριλαμβανομένων των οικογενειών που συγκρούονται, αλλά όχι για καταστάσεις τεκμηριωμένης οικογενειακής βίας και κακοποίησης παιδιών. Υπάρχει συναίνεση ότι η προτεραιότητα για περαιτέρω έρευνα σχετικά με την από κοινού ανατροφή των παιδιών πρέπει να επικεντρωθεί στη διασταύρωση της επιμέλειας των παιδιών και της οικογενειακής βίας, συμπεριλαμβανομένης της παιδικής κακοποίησης σε όλες τις μορφές της, συμπεριλαμβανομένης της γονικής αποξένωσης.

6. Προσβάσιμο δίκτυο κέντρων οικογενειακών σχέσεων

Υπάρχει συναίνεση ότι ένα προσβάσιμο δίκτυο κέντρων οικογενειακών σχέσεων που προσφέρουν οικογενειακή διαμεσολάβηση και άλλες σχετικές υπηρεσίες υποστήριξης είναι ζωτικής σημασίας για τη δημιουργία ενός νομικού τεκμηρίου κοινής γονικής μέριμνας και ζωτικής σημασίας για την επιτυχία των κοινών γονικών ρυθμίσεων.

Συμπεράσματα Συνεδρίου 2014

Στο τέλος του πρώτου μας Διεθνούς Συνεδρίου για την Κοινή Γονικότητα, ο καθηγητής Δρ. Η Hildegund Sünderhauf (Πρόεδρος της Επιστημονικής Επιτροπής) και ο Καθ. Edward Kruk (Πρόεδρος ICSP) ανέπτυξαν τις ακόλουθες διατριβές που θα συζητηθούν και θα υιοθετηθούν ως Συναινετική Δήλωση:

Έχοντας υπόψη ότι ο κύριος στόχος του Συμβουλίου μας είναι να αναπτύξει τεκμηριωμένες προσεγγίσεις για τις ανάγκες και τα δικαιώματα των παιδιών των οποίων οι γονείς ζουν χωριστά, θέσαμε ως θέμα για το πρώτο μας συνέδριο, «Γεφύρωση του χάσματος μεταξύ εμπειρικών αποδεικτικών στοιχείων και κοινωνι- Νομική Πρακτική». Αυτή ήταν η πρώτη τέτοια συγκέντρωση μελετητών, επαγγελματιών και εκπροσώπων ΜΚΟ που ενδιαφέρονται για το αναδυόμενο παράδειγμα της κοινής ανατροφής των παιδιών σε οικογένειες στις οποίες οι γονείς ζουν χωριστά. Συζητήθηκε και συζητήθηκε ένα ευρύ φάσμα θεμάτων καθώς και προοπτικές για την κοινή γονική μέριμνα, και στο τέλος του συνεδρίου αμφισβητηθήκαμε να καθορίσουμε τι είδους συναίνεση προέκυψε σε μια σειρά από σημαντικά θέματα που συζητήσαμε και συζητήσαμε.

Καταλήξαμε στους ακόλουθους 6 κύριους τομείς συναίνεσης:
1. Η από κοινού γονική μέριμνα είναι μια βιώσιμη συμφωνία γονικής μέριμνας μετά το διαζύγιο

Υπάρχει συναίνεση ότι ούτε το διακριτικό συμφέρον του προτύπου του παιδιού, ούτε οι εντολές αποκλειστικής επιμέλειας ή κύριας διαμονής, εξυπηρετούν τις ανάγκες των παιδιών και των οικογενειών που έχουν διαζευχθεί. Υπάρχει συναίνεση ότι η από κοινού γονική μέριμνα είναι μια βιώσιμη διευθέτηση γονικής μέριμνας μετά το διαζύγιο, η οποία είναι η βέλτιστη για την ανάπτυξη και την ευημερία του παιδιού, συμπεριλαμβανομένων των παιδιών γονέων υψηλής σύγκρουσης. Ο κοινός χρόνος γονικής μέριμνας που απαιτείται για την επίτευξη της ευημερίας και των θετικών αποτελεσμάτων του παιδιού είναι τουλάχιστον το ένα τρίτο με κάθε γονέα, με πρόσθετα οφέλη που συγκεντρώνονται μέχρι και ίσο (50-50) χρόνο ανατροφής, συμπεριλαμβανομένων και των δύο εργάσιμων ημερών (ρουτίνα ) και Σαββατοκύριακο (ελεύθερος) χρόνος.

2. Η κοινή γονική μέριμνα ορίζεται ως η οποία περιλαμβάνει και τα δύο: την κοινή γονική εξουσία και την κοινή γονική μέριμνα

Υπάρχει συναίνεση ότι η «κοινή γονική μέριμνα» ορίζεται ως που περιλαμβάνει τόσο την κοινή γονική εξουσία (λήψη αποφάσεων) όσο και τη γονική ευθύνη για την καθημερινή ανατροφή και ευημερία των παιδιών, μεταξύ πατέρων και μητέρων, ανάλογα με την ηλικία των παιδιών και στάδιο ανάπτυξης. Έτσι, η «κοινή ανατροφή των παιδιών» ορίζεται ως «η ανάληψη κοινών ευθυνών και τεκμήριο κοινών δικαιωμάτων όσον αφορά την ανατροφή των παιδιών από πατέρες και μητέρες που ζουν μαζί ή χωριστά».

3. Το εθνικό οικογενειακό δίκαιο θα πρέπει τουλάχιστον να περιλαμβάνει τη δυνατότητα να δίνονται κοινές εντολές γονικής μέριμνας

Υπάρχει συναίνεση ότι το εθνικό οικογενειακό δίκαιο θα πρέπει τουλάχιστον να περιλαμβάνει τη δυνατότητα να δίνονται κοινές εντολές ανατροφής γονέων, ακόμη και αν ο ένας γονέας αντιτίθεται σε αυτό. Υπάρχει συναίνεση ότι η κοινή γονική μέριμνα είναι σύμφωνη με τα συνταγματικά δικαιώματα σε πολλές χώρες και με τα διεθνή ανθρώπινα δικαιώματα, δηλαδή το δικαίωμα των παιδιών να ανατρέφονται και από τους δύο γονείς τους.

4. Αρχές που καθοδηγούν τον νομικό προσδιορισμό της γονικής μέριμνας μετά το διαζύγιο

Υπάρχει συναίνεση ότι οι ακόλουθες αρχές θα πρέπει να καθοδηγούν τον νομικό προσδιορισμό της ανατροφής των παιδιών μετά το διαζύγιο:
(1) η από κοινού ανατροφή των παιδιών ως βέλτιστη ρύθμιση για την πλειοψηφία των παιδιών διαζυγίου και προς το συμφέρον τους.
(2) γονική αυτονομία και αυτοδιάθεση.
(3) περιορισμός της δικαστικής διακριτικής ευχέρειας όσον αφορά το βέλτιστο συμφέρον των παιδιών.

5. Τα παραπάνω ισχύουν για την πλειοψηφία των παιδιών και των οικογενειών

Υπάρχει συναίνεση ότι τα παραπάνω ισχύουν για την πλειοψηφία των παιδιών και των οικογενειών, συμπεριλαμβανομένων των οικογενειών που συγκρούονται, αλλά όχι για καταστάσεις τεκμηριωμένης οικογενειακής βίας και κακοποίησης παιδιών. Υπάρχει συναίνεση ότι η προτεραιότητα για περαιτέρω έρευνα σχετικά με την από κοινού ανατροφή των παιδιών πρέπει να επικεντρωθεί στη διασταύρωση της επιμέλειας των παιδιών και της οικογενειακής βίας, συμπεριλαμβανομένης της παιδικής κακοποίησης σε όλες τις μορφές της, συμπεριλαμβανομένης της γονικής αποξένωσης.

6. Προσβάσιμο δίκτυο κέντρων οικογενειακών σχέσεων

Υπάρχει συναίνεση ότι ένα προσβάσιμο δίκτυο κέντρων οικογενειακών σχέσεων που προσφέρουν οικογενειακή διαμεσολάβηση και άλλες σχετικές υπηρεσίες υποστήριξης είναι ζωτικής σημασίας για τη δημιουργία ενός νομικού τεκμηρίου κοινής γονικής μέριμνας και ζωτικής σημασίας για την επιτυχία των κοινών γονικών ρυθμίσεων.

Συμπεράσματα Συνεδρίου 2014

Στο τέλος του πρώτου μας Διεθνούς Συνεδρίου για την Κοινή Γονικότητα, ο καθηγητής Δρ. Η Hildegund Sünderhauf (Πρόεδρος της Επιστημονικής Επιτροπής) και ο Καθ. Edward Kruk (Πρόεδρος ICSP) ανέπτυξαν τις ακόλουθες διατριβές που θα συζητηθούν και θα υιοθετηθούν ως Συναινετική Δήλωση:

Έχοντας υπόψη ότι ο κύριος στόχος του Συμβουλίου μας είναι να αναπτύξει τεκμηριωμένες προσεγγίσεις για τις ανάγκες και τα δικαιώματα των παιδιών των οποίων οι γονείς ζουν χωριστά, θέσαμε ως θέμα για το πρώτο μας συνέδριο, «Γεφύρωση του χάσματος μεταξύ εμπειρικών αποδεικτικών στοιχείων και κοινωνι- Νομική Πρακτική». Αυτή ήταν η πρώτη τέτοια συγκέντρωση μελετητών, επαγγελματιών και εκπροσώπων ΜΚΟ που ενδιαφέρονται για το αναδυόμενο παράδειγμα της κοινής ανατροφής των παιδιών σε οικογένειες στις οποίες οι γονείς ζουν χωριστά. Συζητήθηκε και συζητήθηκε ένα ευρύ φάσμα θεμάτων καθώς και προοπτικές για την κοινή γονική μέριμνα, και στο τέλος του συνεδρίου αμφισβητηθήκαμε να καθορίσουμε τι είδους συναίνεση προέκυψε σε μια σειρά από σημαντικά θέματα που συζητήσαμε και συζητήσαμε.

Καταλήξαμε στους ακόλουθους 6 κύριους τομείς συναίνεσης:
1. Η από κοινού γονική μέριμνα είναι μια βιώσιμη συμφωνία γονικής μέριμνας μετά το διαζύγιο

Υπάρχει συναίνεση ότι ούτε το διακριτικό συμφέρον του προτύπου του παιδιού, ούτε οι εντολές αποκλειστικής επιμέλειας ή κύριας διαμονής, εξυπηρετούν τις ανάγκες των παιδιών και των οικογενειών που έχουν διαζευχθεί. Υπάρχει συναίνεση ότι η από κοινού γονική μέριμνα είναι μια βιώσιμη διευθέτηση γονικής μέριμνας μετά το διαζύγιο, η οποία είναι η βέλτιστη για την ανάπτυξη και την ευημερία του παιδιού, συμπεριλαμβανομένων των παιδιών γονέων υψηλής σύγκρουσης. Ο κοινός χρόνος γονικής μέριμνας που απαιτείται για την επίτευξη της ευημερίας και των θετικών αποτελεσμάτων του παιδιού είναι τουλάχιστον το ένα τρίτο με κάθε γονέα, με πρόσθετα οφέλη που συγκεντρώνονται μέχρι και ίσο (50-50) χρόνο ανατροφής, συμπεριλαμβανομένων και των δύο εργάσιμων ημερών (ρουτίνα ) και Σαββατοκύριακο (ελεύθερος) χρόνος.

2. Η κοινή γονική μέριμνα ορίζεται ως η οποία περιλαμβάνει και τα δύο: την κοινή γονική εξουσία και την κοινή γονική μέριμνα

Υπάρχει συναίνεση ότι η «κοινή γονική μέριμνα» ορίζεται ως που περιλαμβάνει τόσο την κοινή γονική εξουσία (λήψη αποφάσεων) όσο και τη γονική ευθύνη για την καθημερινή ανατροφή και ευημερία των παιδιών, μεταξύ πατέρων και μητέρων, ανάλογα με την ηλικία των παιδιών και στάδιο ανάπτυξης. Έτσι, η «κοινή ανατροφή των παιδιών» ορίζεται ως «η ανάληψη κοινών ευθυνών και τεκμήριο κοινών δικαιωμάτων όσον αφορά την ανατροφή των παιδιών από πατέρες και μητέρες που ζουν μαζί ή χωριστά».

3. Το εθνικό οικογενειακό δίκαιο θα πρέπει τουλάχιστον να περιλαμβάνει τη δυνατότητα να δίνονται κοινές εντολές γονικής μέριμνας

Υπάρχει συναίνεση ότι το εθνικό οικογενειακό δίκαιο θα πρέπει τουλάχιστον να περιλαμβάνει τη δυνατότητα να δίνονται κοινές εντολές ανατροφής γονέων, ακόμη και αν ο ένας γονέας αντιτίθεται σε αυτό. Υπάρχει συναίνεση ότι η κοινή γονική μέριμνα είναι σύμφωνη με τα συνταγματικά δικαιώματα σε πολλές χώρες και με τα διεθνή ανθρώπινα δικαιώματα, δηλαδή το δικαίωμα των παιδιών να ανατρέφονται και από τους δύο γονείς τους.

4. Αρχές που καθοδηγούν τον νομικό προσδιορισμό της γονικής μέριμνας μετά το διαζύγιο

Υπάρχει συναίνεση ότι οι ακόλουθες αρχές θα πρέπει να καθοδηγούν τον νομικό προσδιορισμό της ανατροφής των παιδιών μετά το διαζύγιο:
(1) η από κοινού ανατροφή των παιδιών ως βέλτιστη ρύθμιση για την πλειοψηφία των παιδιών διαζυγίου και προς το συμφέρον τους.
(2) γονική αυτονομία και αυτοδιάθεση.
(3) περιορισμός της δικαστικής διακριτικής ευχέρειας όσον αφορά το βέλτιστο συμφέρον των παιδιών.

5. Τα παραπάνω ισχύουν για την πλειοψηφία των παιδιών και των οικογενειών

Υπάρχει συναίνεση ότι τα παραπάνω ισχύουν για την πλειοψηφία των παιδιών και των οικογενειών, συμπεριλαμβανομένων των οικογενειών που συγκρούονται, αλλά όχι για καταστάσεις τεκμηριωμένης οικογενειακής βίας και κακοποίησης παιδιών. Υπάρχει συναίνεση ότι η προτεραιότητα για περαιτέρω έρευνα σχετικά με την από κοινού ανατροφή των παιδιών πρέπει να επικεντρωθεί στη διασταύρωση της επιμέλειας των παιδιών και της οικογενειακής βίας, συμπεριλαμβανομένης της παιδικής κακοποίησης σε όλες τις μορφές της, συμπεριλαμβανομένης της γονικής αποξένωσης.

6. Προσβάσιμο δίκτυο κέντρων οικογενειακών σχέσεων

Υπάρχει συναίνεση ότι ένα προσβάσιμο δίκτυο κέντρων οικογενειακών σχέσεων που προσφέρουν οικογενειακή διαμεσολάβηση και άλλες σχετικές υπηρεσίες υποστήριξης είναι ζωτικής σημασίας για τη δημιουργία ενός νομικού τεκμηρίου κοινής γονικής μέριμνας και ζωτικής σημασίας για την επιτυχία των κοινών γονικών ρυθμίσεων.