ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ ΤΟΥ ΣΤΟΥ ΔΙΕΘΝΟΥΣ
ΣΥΝΕΔΡΙΟΥ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΟΙΝΗ ΓΟΝΕΙΑ

Κατεβάστε το δελτίο τύπου

Ως κορυφαίος οργανισμός παγκοσμίως αφιερωμένος στη μελέτη της κοινής ανατροφής των γονέων και των βέλτιστων συμφερόντων των παιδιών μετά τον χωρισμό των γονέων, το International Council on Shared Parenting ολοκλήρωσε το Έκτο Διεθνές Συνέδριο για το Shared Parenting, που πραγματοποιήθηκε στην Αθήνα, Ελλάδα, στις 5-7 Μαΐου 2023. .

Οι στόχοι του Συμβουλίου είναι, πρώτον, η προώθηση της επιστημονικής γνώσης σχετικά με τις ανάγκες και τα βέλτιστα συμφέροντα των παιδιών των οποίων οι γονείς ζουν χωριστά, και δεύτερον, να διατυπώσει τεκμηριωμένες συστάσεις σχετικά με τη νομική, δικαστική και πρακτική εφαρμογή της κοινής ανατροφής των παιδιών. Το Συμβούλιο έχει συντάξει μια μεγάλη βάση δεδομένων νέας έρευνας σχετικά με τα αποτελέσματα του παιδιού και της οικογένειας σε κοινές οικογένειες γονέων και επιδιώκει να ενσωματώσει αυτή την επιστημονική γνώση στο οικογενειακό δίκαιο και την επαγγελματική πρακτική. Το κύριο επίτευγμά μας ήταν η δημοσίευση μιας σειράς συναινετικών δηλώσεων σχετικά με την κοινή ανατροφή των παιδιών και τα βέλτιστα συμφέροντα των παιδιών, στο τέλος καθενός από τα έξι διεθνή συνέδριά μας μέχρι σήμερα.

Αυτό που είναι μοναδικό για το Συμβούλιο είναι ότι συγκεντρώνει τρεις διαφορετικές ομάδες σε διάλογο: κορυφαίους επιστήμονες στον τομέα της κοινής γονικής μέριμνας που είναι σε θέση να μοιραστούν την τρέχουσα έρευνά τους. κορυφαίοι επαγγελματίες νομικής και ψυχικής υγείας παιδιών και οικογένειας που ειδικεύονται στον τομέα του χωρισμού γονέων και είναι σε θέση να ανταλλάσσουν πληροφορίες σχετικά με τις βέλτιστες πρακτικές με παιδιά και οικογένειες· και μέλη της κοινωνίας των πολιτών που συμμετέχουν ενεργά στην πολιτική της μεταρρύθμισης του δικαίου για την καθιέρωση της κοινής γονικής μέριμνας ως θεμέλιο του οικογενειακού δικαίου. Είμαστε επίσης μοναδικοί όσον αφορά τη διεθνή εμβέλεια του οργανισμού μας. φέτος προσελκύσαμε 200 διαδικτυακούς και αυτοπροσώπους αντιπροσώπους από 34 χώρες στο διεθνές μας συνέδριο.

Το έκτο διεθνές μας συνέδριο ήταν το πιο φιλόδοξο μέχρι σήμερα όσον αφορά τον αριθμό και το ευρύ φάσμα των παρουσιάσεων που προσφέρουμε. Συνολικά, προσφέραμε συνολικά 74 παρουσιάσεις ολομέλειας, εργαστηρίων, πάνελ και στρογγυλής τραπέζης, με πάνω από 100 ομιλητές. Το θέμα του συνεδρίου μας ήταν, Νέα Παραδείγματα: Πρόοδοι στην Έρευνα και την Πρακτική για την Κοινή Γονεία. Τα υποθέματά μας περιελάμβαναν: Διεθνείς συγκρίσεις στο Κοινό Γονικό Δίκαιο, Βέλτιστες Πρακτικές στη Δικαιοσύνη Φιλική προς τα Παιδιά και την Οικογένεια, Βέλτιστες Πρακτικές στην Παρέμβαση Ψυχικής Υγείας φιλική προς τα παιδιά και την οικογένεια, Εμπειρίες παιδιών και οικογενειών που επηρεάζονται από την ενδοοικογενειακή βία και τη γονική αποξένωση και την υπέρβαση Εμπόδια για την καθιέρωση της Κοινής Γονείας στο Δίκαιο. Κατά την ανάπτυξη συμπερασμάτων σε σχέση με καθένα από αυτά τα επιμέρους θέματα, ζητήσαμε τη βοήθεια των προέδρων και των συντονιστών των συνεδριών του εργαστηρίου στο συνέδριο, καθώς και όλων των εισηγητών της ολομέλειας.

Τα συμπεράσματα του Έκτου Διεθνούς Συνεδρίου για την Κοινοποίηση των Γονέων είναι τα εξής:

1. Επιβεβαιώσαμε το κύριο συμπέρασμα από το πρώτο μας διεθνές συνέδριο: Υπάρχει συναίνεση ότι ούτε τα κατά διακριτικά συμφέροντα του προτύπου του παιδιού ούτε οι εντολές αποκλειστικής επιμέλειας ή κύριας διαμονής εξυπηρετούν τις ανάγκες των παιδιών και των οικογενειών που έχουν διαζευχθεί. Υπάρχει συναίνεση ότι η από κοινού γονική μέριμνα είναι μια βιώσιμη διευθέτηση γονικής μέριμνας μετά το διαζύγιο, η οποία είναι η βέλτιστη για την ανάπτυξη και την ευημερία του παιδιού, συμπεριλαμβανομένων των παιδιών γονέων υψηλής σύγκρουσης. Ο κοινός χρόνος γονικής μέριμνας που απαιτείται για την επίτευξη της ευημερίας και των θετικών αποτελεσμάτων του παιδιού είναι τουλάχιστον το ένα τρίτο με κάθε γονέα, με πρόσθετα οφέλη που συγκεντρώνονται έως και ίσο (50-50) χρόνο γονικής μέριμνας, συμπεριλαμβανομένων και των δύο ημερών της εβδομάδας (ρουτίνα) και Σαββατοκύριακο (ελεύθερος) χρόνος.

2. Επιβεβαιώσαμε το κύριο συμπέρασμα από το δεύτερο διεθνές μας συνέδριο: «Καθώς η κοινή γονική μέριμνα περιλαμβάνει τόσο την κοινή γονική εξουσία (λήψη αποφάσεων) όσο και τη γονική ευθύνη για την καθημερινή ανατροφή και ευημερία των παιδιών, μεταξύ πατέρων και μητέρων, σύμφωνα με στην ηλικία και το στάδιο ανάπτυξης των παιδιών, υπάρχει συναίνεση ότι η νομική εφαρμογή της κοινής ανατροφής των παιδιών, συμπεριλαμβανομένης τόσο της ανάληψης κοινών ευθυνών όσο και του τεκμηρίου των κοινών δικαιωμάτων όσον αφορά την ανατροφή των παιδιών από πατέρες και μητέρες που ζουν μαζί ή χωριστά, θα κατοχυρωθεί. νομικά.»

3. Ενισχύσαμε το κύριο συμπέρασμα από το τρίτο διεθνές μας συνέδριο: Με βάση τα τρέχοντα ερευνητικά στοιχεία, οι κοινωνικοί επιστήμονες μπορούν τώρα να προτείνουν με σιγουριά την υποθετική κοινή γονική μέριμνα στους υπεύθυνους χάραξης πολιτικής. Η κοινή γονική μέριμνα έχει πλέον αρκετά στοιχεία ότι το βάρος της απόδειξης πρέπει να βαρύνει εκείνους που την αντιτίθενται και όχι αυτούς που την προωθούν.

4. Επιβεβαιώσαμε την κύρια σύσταση από την τέταρτη διεθνή μας διάσκεψη, καλώντας την Επιτροπή των Ηνωμένων Εθνών για τα Δικαιώματα του Παιδιού, τις κυβερνήσεις και τις επαγγελματικές ενώσεις να προσδιορίσουν την κοινή γονική μέριμνα ως θεμελιώδες δικαίωμα του παιδιού. Προχωρήσαμε περαιτέρω για να δηλώσουμε ότι απαιτείται ένας αντίστοιχος Χάρτης Ευθύνων για τις Ανάγκες των Παιδιών στη Μετάβαση του Χωρισμού και του Διαζυγίου και ότι η κοινή γονική ευθύνη συνάδει περισσότερο με μια προσέγγιση ευθύνης προς τις ανάγκες για το βέλτιστο συμφέρον του παιδιού. Υπάρχει συναίνεση ότι είναι ευθύνη των κοινωνικών ιδρυμάτων, συμπεριλαμβανομένων των δημόσιων και ιδιωτικών ιδρυμάτων κοινωνικής πρόνοιας, των δικαστηρίων, των διοικητικών αρχών και των νομοθετικών οργάνων, να υποστηρίξουν τους γονείς στην κοινή τους ευθύνη να αντιμετωπίσουν τις ανάγκες των παιδιών τους στη μετάβαση του χωρισμού και του διαζυγίου.

5. Υπάρχει συναίνεση ότι η έλλειψη ευθύνης και η έλλειψη λογοδοσίας των κοινωνικών ιδρυμάτων, συμπεριλαμβανομένων των δημόσιων και ιδιωτικών ιδρυμάτων κοινωνικής πρόνοιας, των δικαστηρίων, των διοικητικών αρχών και των νομοθετικών οργάνων, είναι ένας σημαντικός παράγοντας που διακυβεύει την ευημερία των παιδιών χωρισμού και διαζυγίου και των οικογενειών τους, και απαιτούνται επειγόντως ισχυρές δομές λογοδοσίας και θα πρέπει να δημιουργηθούν αμέσως.

6. Ταυτόχρονα, υπάρχει συναίνεση ότι οι γονείς φέρουν την ευθύνη για την πρόκληση προβλημάτων όπως η γονική αποξένωση και οι ψυχολογικές διαταραχές στα παιδιά. Οι γονείς και οι επαγγελματίες θα πρέπει να έχουν επίγνωση σχετικά με τα στυλ προσκόλλησης και τις κινητήριες πεποιθήσεις των γονέων, και η επαγγελματική υποστήριξη για να σπάσει ο διαγενεακός κύκλος τέτοιων επιβλαβών οικογενειακών προτύπων και δυναμικών είναι ζωτικής σημασίας.

7. Επιβεβαιώσαμε τα κύρια συμπεράσματα από το πέμπτο διεθνές μας συνέδριο: Η κοινή γονική μέριμνα είναι μια βιώσιμη διευθέτηση γονικής μέριμνας μετά το διαζύγιο που είναι η βέλτιστη για την ανάπτυξη και την ευημερία του παιδιού, συμπεριλαμβανομένων των παιδιών γονέων υψηλής σύγκρουσης. Η από κοινού γονική μέριμνα χρησιμεύει ως προπύργιο κατά της πρωτογενούς οικογενειακής βίας και, ως εκ τούτου, υποστηρίζουμε ένα μαχητό τεκμήριο κοινής γονικής μέριμνας σε αμφισβητούμενες περιπτώσεις επιμέλειας παιδιών και υποστηρίζουμε την κοινή ανατροφή ως το θεμέλιο της μεταρρύθμισης του οικογενειακού δικαίου. Ταυτόχρονα, υπάρχει συναίνεση ότι η από κοινού γονική μέριμνα είναι η βέλτιστη ρύθμιση για την πλειοψηφία των παιδιών και των οικογενειών, συμπεριλαμβανομένων των οικογενειών με έντονες συγκρούσεις, αλλά όχι για καταστάσεις τεκμηριωμένης οικογενειακής βίας και κακοποίησης παιδιών. Υποστηρίζουμε έτσι ένα μαχητό νομικό τεκμήριο κατά της κοινής γονικής μέριμνας σε υποθέσεις οικογενειακής βίας.

8. Υπάρχει συναίνεση ότι η αντιμετώπιση του ζητήματος της οικογενειακής βίας σε περιπτώσεις χωρισμού και διαζυγίου και η αντιμετώπιση της αποξένωσης των γονέων μετά τον χωρισμό και το διαζύγιο, δεν αποτελούν αμοιβαία αποκλειστικές προσπάθειες. Η αναγνώριση της γονικής αποξένωσης ως μορφής οικογενειακής βίας αποτελεί μέρος της συλλογικής μας ευθύνης για την αντιμετώπιση της οικογενειακής βίας σε όλες τις μορφές της. Όλες οι προσπάθειες πόλωσης της ανάγκης αντιμετώπισης της αποξένωσης των γονέων από τη μια πλευρά και άλλων μορφών οικογενειακής βίας από την άλλη, θέτουν σε κίνδυνο τα παιδιά και τα μέλη της οικογένειας.

9. Η επίσημη και άτυπη κοινωνική υποστήριξη είναι ζωτικής σημασίας όχι μόνο για την ευημερία των παιδιών, των γονέων και των μεγάλων οικογενειών που υφίστανται χωρισμό και διαζύγιο, αλλά και για την επιτυχία των κοινών γονικών ρυθμίσεων. Ο ρόλος του κοινωνικού κεφαλαίου στη βοήθεια των παιδιών και των οικογενειών στη μετάβασή τους σε κοινές ρυθμίσεις ανατροφής δεν μπορεί να υποτιμηθεί.